We zijn vanmorgen vroeg uit de veren. Ontbijten weer heerlijk uitgebreid en rond half negen lopen we met zijn 4en richting het Metro Toronto Converentie Centre. Deze enorme arena is 8 verdiepingen ondergronds gebouwd. Zoals vele gebouwen hier in Toronto. Als we bij het eind punt van de heren zijn nemen we afscheid en loop ik iets verder de straat in. Bij Starbucks is een startpunt van de hop on hop off. Ik moet heel even wachten maar om 9 uur vertrekken we. Ik ben de enige in de bus samen met de gids, Brandon. Brandon is net afgestudeerde psycholoog, gisteren zijn diploma gekregen. Zijn ouders zijn geschiedenis leraren waardoor hij heel veel weet over oa Toronto. Omdat er verder geen andere aan boord zijn komt ie bij me zitten en hebben we een gezellig en onderhoudend gesprek. Hij kan me zo veel meer vertellen dan tijdens de gewone drukke ritten. Zo hebben we het over de recessie, heeft Canada namelijk geen last van. En verteld ie andere verhalen over de plekken die we tegenkomen onderweg. Zo is er een brouwerij die is opgezet door 3 mannen die bij een andere brouwerij waren ontslagen. Toen ze zelf wilde beginnen wilde ze hun bedrijf : “de 3 ontslagen jongens” (even vrij vertaald) noemen. Dit bleek later toch niet zo’n goed idee maar als op de flesjes kijkt is er nog steeds een merkje met 3FG (3 fired guys). De brouwerij heet nu Steam Whistle Brewring, gevestigd in een oud trein rangeerstation. Tevens rijden we een andere route ivm de verkeersdrukte. Als we de hele route hebben gehad en er inmiddels meerdere mensen zijn opgestapt, stap ik om half 12 uit bij de boottour. We varen rond de eilandjes bij Toronto en gaan vlak langs het vliegveld. Het geeft een geweldig uitzicht op de skyline van Toronto. De tour is een kleine 45 minuten en is heerlijk relaxed. Kwart voor 1 sta ik weer aan wal en loop terug naar het hotel. Nog geen 10 minuten later loop ik de kamer in en Edwin blijkt er ook even te zijn in zijn pauze. We praten even bij en dan is het tijd voor zijn volgende sessies. Ik blijf op de kamer, gooi wat foto’s op internet en chat met het thuisfront daarna doe een schoonheidsslaapjeJ. Tegen 5 uur gaat de deur van de kamer open en komt Edwin weer gezellig binnen wandelen. Tegen 7 uur lopen we naar buiten om samen even te eten. Brandon de tourguide heeft me naar een tentje verwezen vlak bij ons hotel, Grindhouse. We besluiten die te pakken. Er is niks te doen maar we stappen toch naar binnen. Edwin besteld een lokaal biertje, Amsterdam Beer. De kaart is klein voornamelijk burgers. Als ons eten wordt geserveerd ziet het er perfect uit. De burger van Edwin smaakt prima en ook mijn salade en sweet patato fries zijn super lekker. Tevreden met deze lokale keuze lopen we weer naar buiten. De brouwerij van het Amsterdam beer moet vlak bij zijn en we willen naar links lopen om een kijkje te nemen. Helaas worden we lastig gevallen door een zwerver, die je hier toch ook wel veel ziet. En de man is erg opdringerig en blijft achter ons aan lopen en tegen ons praten. We keren snel om en steken de straat over. We vinden de brouwerij niet en lopen terug naar het hotel. Alles is makkelijk te vinden omdat ze, net als in de VS, de straten in blokken bouwen. Je loopt dus vierkantjes. Het wordt tijd dat Edwin naar het Nederlandse avond programma gaat en we halen zijn pas op en dan loop ik een stuk met hem mee. Het is op de kruising van Bay en Queen en makkelijk gevonden. We nemen afscheid en dan loop ik nog even Eaton Centre in. Niet om te shoppen maar wel om de grote van dit winkelcentrum te bewonderen. Ik ga naar de laagste winkel verdieping en die ligt ondergronds, de foodcourt is nog een verdieping lager. Ik loop flink door en aan het einde ga ik met de roltrap naar boven. Nu moet ik 2 roltrappen nemen om weer op straat niveau te komen. Loop weer lekker naar buiten. Ik sta op Youngstreet, de langste straat van Canada. Loop weer terug richting het hotel. Op elk kruispunt met stoplichten laat ik mijn route bepalen door het op dat moment groene licht. Ik loop dus met een zigzag terug. Als ik aankom wordt het buiten al donker en dus precies op tijd in het hotel. Ik kruip achter de computer en schud dit verhaaltje weer uit mijn mouw en dan wordt het tijd om de tv aan te zetten….