Op dag 3 is Wendy al om 4 uur wakker. Deels om te duimen voor Sevilay, ze heeft inmiddelds haar diploma gehaald, deels omdat ze last heeft van het tijdsverschil. Ook Edwin word onrustig en tegen 5 uur zijn we beide wakker en gaat het licht/laptops/tv aan. Snel kijken naar de reacties en zien wat er in de wereld is gebeurd…Tegen 6 uur besluiten we een ochtend wandeling te maken. Het is nog donker maar de schemer komt al een beetje door. We lopen richting de Publix een rondje om, alsof we de hond uitlaten. We zien dat de 24 uur economie hier toch op en top is. Er staat een kleine rij bij de drive tru van de MacDonalds, en dat om smorgens 6 uur. Als we iets na half 7 weer terug zijn op de kamer ontbijten we en pakken een ontspannende douch. Tegen 8 uur vertrekken we naar Universal. Bij aankomst lijkt het nog redelijk rustig. We halen de kaarten voor de hele groep op en dan besluiten we toch nog even het park in te wandelen. Het Harry Potter gedeelte hebben we nog niet gezien dus we zijn best nieuwsgierig. Als we bijna bij de poort zijn wordt het erg druk. Het is geweldig gemaakt je waant je even in een van de Harry films. De winkeltjes zijn erg klein en je kan bijna niet lopen door de drukte. Bij het kasteel staat al een lange rij met mensen, die zo’n 45 minuten moeten wachten voor de attractie. Het butterbeer wordt goed verkocht, bij elke tank staan rijen en overal hoor je kinderen zeuren om het goedje. Als we het gedeelte weer uitlopen, Jurassic Park in, is het een oase aan rust. We komen bijna niemand tegen, ongelofelijk. De klok slaat 10 uur en we hebben het park rond gewandeld. Op naar de Starbuck boven in de Citywalk. We gaan er even rustig zitten en genieten van de rust en de warme drankjes. We besluiten terug te gaan naar het hotel en te kijken of we de volgende kamer al kunnen inchecken. Dat blijkt geen probleem. We krijgen de deurkaarten en dan kunnen we boodschappen doen voor de groep. De Publix zit heerlijk om de hoek dus we zijn er zo. Als we alles hebben aangekocht, pakken we de gasten hun koelkast vol met lekkere dingen. Maken een grote fruitschaal op de bar , dat het hun mag smaken.

We keren terug naar onze eigen kamer en maken een lunch klaar. We hebben nog enkele uurtjes en dan komt de eerste groep aan. Tegen half 2 worden we weer een beetje onrustig en lopen naar het dichtbij zijnde Walgreens en Outlet centrum. Tegen kwart over 3 krijgen we dan het verlossende telefoontje van Robbert dat ze geland zijn. Edwin legt uit wat ze nu nog moeten doen en dat ze moeten bellen als ze voorbij Seaworld zijn gereden. Tegen 4 uur lopen we dan naar de ingang van het hotel, want het zal wel bijna zover zijn dat we ze kunnen begroeten. Het duurt allemaal wat langer dan verwacht maar om kwart voor 5 zien we ze de oprit oprijden. De koffer naar boven en iedereen is blij dat ze er zijn. Na een korte uitleg over het appartement gaan we een hapje eten. Outback is lekker en dichtbij dus dat is de keuze. Omdat we nog op tijd zijn hebben we direct plek en na een korte kijk op de kaart en een advies van Edwin, besteld iedereeen (behalve Wendy) ribs. We krijgen als voorgerechtje nog een bloeiende ui en ook die vindt iedereen erg lekker. Als de ribs worden geserveerd, ziet iedereen dat de porties inderdaad groot zijn. Edwin heeft niks teveel gezegd, de ribs zijn prima, vallen zo van het bot. Om 7 uur heeft iedereen de buik vol en rijden we nogmaals naar de Publix. We zijn thee vergeten en iedereen wil wel eens zo’n grote supermarkt zien. Dan word het weer tijd voor het hotel.

Om kwart over negen vertrekken Wendy en Edwin naar de luchthaven om Martijn op te halen. We parkeren de auto in parkeergarage B. Lopen door de tunnel, lift naar boven en dan staan we al precies op de juiste plek van de bagege claim. We nemen de roltrap nog even naar boven en wachten dan tot Martijn uit “het treintje” komt. Het duurt niet lang en als we de roltrap weer afgaan loopt de bagageband al. Binnen een minuut is zijn koffer er en kunnen we terug naar de auto. Zo tegen half 11 arriveren we weer thuis. Laten Martijn even zien hoe alles werkt en dan kleed Martijn zich om, om nog even een rondje te lopen. Op naar de bar, we bestellen snel een biertje want het is 11 uur en dan sluit eigenlijk de bar. We kletsen wat en voor we het weten is het na 12 uur. Dan lopen we terug naar de kamers. Tijd om de ogen te sluiten. Morgen om 9 uur is het verzamelen voor enkele groepsactiviteiten.