Als we wakker worden in Miami is het bewolkt en lekker warm. We doen onze ochtendroutine en pakken dan onze spullen bij elkaar. Bellen naar de receptie om onze valet geparkeerde auto op te laten halen. We checken uit en maken nog even een gezellig praatje met de jongen achter de receptie en dan brengen we onze koffers naar buiten. Niet gemakkelijk want we hebben inmiddels 3 grote koffers en nog 2 handbagage koffers. Dat betekend dus 5 koffers voor 2 mensen das net onhandig maar het lukt ons elke keer weer en als we compleet buiten staan moeten we nog even wachten op de auto. Er rijden continu taxi’s toeterend voorbij omdat ze ons wel als ritje willen hebben. Helaas voor hun we wachten op onze auto en schudden dan ook maar steeds met onze hoofd. Als even later de auto voorgereden wordt stapt de chauffeur uit en helpt ons met de koffers inladen. Uiteraard tippen we hem netjes en dan kunnen we op weg terug naar Orlando. We rijden met een omweg via diverse western winkels. Wendy heeft de adressen opgeschreven en de eerste winkel, Cowboy Center ligt nog in Miami. Het ligt niet in een geweldige wijk maar dat maakt ons niet uit. Als we de parkeerplaats oprijden zien we niet goed of ie geopend is omdat het allemaal erg donker aandoet. Gelukkig zijn ze wel geopend en we treden binnen. Het ruikt er een beetje muf en de winkel staat enorm vol. Je komt er ogen te kort. Ze hebben van alles voor als je paard rijdt. Van polo en lacross stokken tot westernzadels. Terwijl Wendy druk tussen alles heen struint maakt Edwin even gebruik van de tijd en belt met het werk. Als we beide klaar zijn lopen we weer naar de auto. Volgende adres wordt in de tomtom getoetst. De tomtom pakt een route via de snelweg, dat willen we eigenlijk vermijden. Wendy probeert het een en ander terwijl Edwin alvast richting de snelweg rijdt. Uiteindelijk vinden we de juiste route via de tomtom en gaan we de 595 op. We moeten nog tanken maar dat kunnen we vast wel bij de afslag met de 27. Als we bij de afslag aankomen zien we in geen velden of wegen een tankstation. We tuffen gewoon door, we kunnen tot de horizon kijken want het landschap is erg vlak, het is dan ook nog een groot stuk van de Everglades. Het is landbouw gebied en zover we kunnen kijken zien we suikerriet velden afgewisseld met maisvelden. Pas na 80 kilometer komen we in het plaatsje South Bay aan en kunnen tot onze opluchting tanken. We rijden rechts om Lake Okeechobee heen. Het zijn allemaal lokale wegen en we zien veel armoedige trailerparken, vervallen huisjes ect. Een deel van de weg is erg bevuilt met aarde ivm het oogsten van mais. De auto is daardoor bijna zwart en onze achtuitkijk camera bijna niet meer bruikbaar. Rond kwart voor 1 ariveren we in Okeechobee. We zien een Applebee’s en besluiten daar lekker even te pauzeren. Als Edwin naar de wc gaat besteld Wendy snel een appetizer als verrassing voor Edwin. Het zijn potato twisters een soort verse warme chips, hij vindt ze heerlijk. We bestellen daarna ons hoofdgerecht en als we het geserveerd krijgen smullen we beide. Helaas voor Edwin vallen de ribs niet van hun bot, maar door de saus smaken ze prima. Dan wordt het tijd om door te gaan op naar Eli’s westernstore. Hier zijn we eerder geweest. Een leuke winkel met veel laarzen, kleding en een beetje paardenspul. We neuzen een beetje en dan gaan we de auto weer in naar het volgende stoppunt, Lake Placid. In onze vorige trip was deze winkel op zondag gesloten en nu staat ie dus op het verlanglijstje. Het is ruim een uur rijden. Soms moeten we even stoppen omdat er aan de weg gewerkt wordt. Dan wordt er 1 baan gebruikt en om de auto’s te laten stoppen staan wegwerker met een groot stopbord in de hand. Als we aan de kant staan zien we 2 koeien in de sloot. We zien zowiezo de koeien veelal de verkoeling in het water zoeken, daarbij als je met je buik in het water staat is het ook makkelijker drinkenJ.

Als we bij Lake Placid zijn aankomen hebben we de winkel snel gevonden. Ook deze winkel ruikt het er een beetje vreemd, muf met een vleugje dierenvoer. Er staan oude meubels, accessiores en de bekende kleding ect. Als we alles gezien hebben stappen we de auto weer in op naar Dundee. Hier zit ook een winkel die bij de laatste trip gesloten was op de bewuste zondag. Als we net op weg zijn ziet Edwin nog een Ross en maken we nog een kleine stop. Na ruim een uur zijn we aangekomen in Dundee. Het is een vestiging van Eli’s. Deze staat echt helemaal volgepropt. Als we ons overal doorgewormt hebben en Edwin een paar laarzen heeft gepast wordt het tijd om op weg te gaan naar Orlando. Het is een klein 3 kwartier rijden. Het wordt langzaam aan drukker op de weg. Zo tegen half 6 rijden we de parkeerplaats op van de Hampton Inn. We checken in, ze hebben bij de receptie de heerlijke warme chocolade koekjes klaar staan. We smullen beide van 1 terwijl de dame achter de receptie de papieren in orde maakt. Onze kamer is op de 7^de etage. Het is weer even een beetje gedoe met al die koffers maar het lukt ons in 1 keer alles boven te krijgen. De laptops worden geinstalleert, Edwin haalt van beneden een kopje koffie en thee en dan nemen even rust. Vanavond is de basketbal wedstrijd 5 van de 7 finale wedstrijden op tv tussen de Miami Heats en Oklahoma Thunders. Die willen we niet missen, Miami staat met 3 gewonnen wedstrijden voor en als ze deze winnen zijn ze kampioen. We rijden nog even naar de Publix om knabbelvoer voor bij de wedstrijd te halen. Dan wordt het tijd om dit verhaal weer in elkaar te flansen en te genieten van de wedstrijd…morgen horen jullie meer….